Mechanizmy działania nano-ekstraktu z kurkumy – Kurkuminy CurcuVail® na GLP-1 i GIP

UWAGA! CurcuVail® nie jest składnikiem Multistaminy i oferujemy go w oddzielnych opakowaniach. Ekstrakt przeznaczony jest dla wszystkich grup wiekowych. Szczególnie zalecamy go osobom starszym, z wysokim BMI i osobom o obniżonej naturalnej odporności, aby włączyły go do codziennego spożycia w celu wzmocnienia działania Multistaminy.

Kurkumina, aktywny składnik kłącza kurkumy (Curcuma longa), ma szerokie działanie biologiczne, w tym potencjalny wpływ na metabolizm glukozy i insulinę. CurcuVail® to handlowa nazwa produktu, który jest innowacyjnym, rozpuszczalnym w wodzie ekstraktem z kłącza kurkumy o bardzo wysokiej biodostępności.

Zalecana dzienna dawka CurcuVail®: 250 mg dziennie, także w jednej dawce.

Wpływ kurkuminy na receptory GLP-1 i GIP

Wpływ kurkuminy na receptory GLP-1 i GIP nie jest w pełni wyjaśniony, ale istnieją pewne mechanizmy, które sugerują jej korzystne działanie w tym zakresie:

1. Poprawa wrażliwości na insulinę:
   Kurkumina może zwiększać wrażliwość tkanek na insulinę, co pośrednio wpływa na działanie GLP-1, który również poprawia wrażliwość na insulinę. Badania sugerują, że kurkumina może aktywować szlaki sygnałowe związane z insuliną, takie jak szlak PI3K/Akt, co może wspierać działanie GLP-1.
2. Redukcja stanu zapalnego:
   Przewlekły stan zapalny jest jednym z czynników prowadzących do insulinooporności i zaburzeń wydzielania GLP-1. Kurkumina, jako silny przeciwutleniacz i środek przeciwzapalny, zmniejsza stany zapalne w organizmie, co może pośrednio poprawiać funkcję komórek beta trzustki i wydzielanie GLP-1.
3. Ochrona komórek beta trzustki:
   Kurkumina może chronić komórki beta trzustki przed uszkodzeniem oksydacyjnym i apoptozą (programowaną śmiercią komórek). To może prowadzić do lepszego wydzielania GLP-1, ponieważ komórki beta są odpowiedzialne za produkcję insuliny i GLP-1.
4. Modulacja mikrobiomu jelitowego:
   Kurkumina może wpływać na mikrobiom jelitowy, który odgrywa rolę w regulacji wydzielania GLP-1. Zdrowy mikrobiom jelitowy może zwiększać produkcję GLP-1 przez komórki L w jelitach.
5. Wpływ na GIP:
   Choć wpływ kurkuminy na GIP jest mniej zbadany, jej działanie przeciwzapalne i antyoksydacyjne może pośrednio wpływać na funkcję GIP, który również odgrywa rolę w regulacji glukozy.
6. Badania naukowe:
   
   • Badania in vitro i na zwierzętach: Wykazały, że kurkumina może zwiększać wydzielanie GLP-1 i poprawiać funkcję komórek beta trzustki.
   • Badania kliniczne: Wstępne badania na ludziach sugerują, że suplementacja kurkuminą może obniżać poziom glukozy we krwi i poprawiać kontrolę glikemii, choć mechanizmy te wymagają dalszych badań.

Podsumowanie

Kurkumina może działać korzystnie na GLP-1 i GIP poprzez:

• Poprawę wrażliwości na insulinę,
• Redukcję stanu zapalnego,
• Ochronę komórek beta trzustki,
• Modulację mikrobiomu jelitowego.

Choć jej bezpośredni wpływ na receptory GLP-1 i GIP nie jest w pełni zrozumiały, jej wielokierunkowe działanie na metabolizm glukozy i insulinę sprawia, że jest obiecującym związkiem w zarządzaniu cukrzycą i zaburzeniami metabolicznymi.

CurcuVail to innowacyjny ekstrakt z kurkuminy, opracowany w celu zwiększenia jej biodostępności. Tradycyjna kurkumina charakteryzuje się słabą biodostępnością, co ogranicza jej skuteczność. CurcuVail, dzięki swojej unikalnej technologii dyspersji (otoczkowania cząstek kurkuminy), został zaprojektowany tak, aby kilkukrotnie poprawić wchłanialność kurkuminy do krwiobiegu. W przypadku stosowania CurcuVail zalecana dzienna dawka to 250–500 mg, rozpuszczona w ciepłej wodzie. Spożywanie tego preparatu nie wymaga dodatku czarnego pieprzu ani piperyny (ekstraktu z czarnego pieprzu), która tylko nieznacznie zwiększa przyswajalność zwykłego (rozpuszczalnego w tłuszczach) ekstraktu z kłącza kurkumy.

SKŁADNIKI MULTISTAMINY

1. Mechanizmy działania berberyny HCl na hormony peptydowe GLP-1 i GIP

Berberyna HCl (97% ekstrakt z Berberysu) to związek pochodzenia roślinnego, pozyskiwany m.in. z korzeni krzewu Berberis L. (berberys). Jest alkaloidem o szerokim spektrum działania biologicznego. Berberyna jest znana z korzystnego wpływu na metabolizm, w tym na poziom glukozy we krwi, lipidów oraz masę ciała. W kontekście działania na receptory GLP-1 (glukagonopodobny peptyd-1) i GIP (glukozozależny peptyd insulinotropowy), mechanizmy działania berberyny są złożone i obejmują kilka aspektów.

Zalecane dzienne spożycie: 500–1500 mg, w 2–3 dawkach po 500 mg.

Wpływ Berberyny HCl na GLP-1:

• Zwiększenie wydzielania GLP-1: Berberyna może zwiększać wydzielanie GLP-1 z komórek L jelita. GLP-1 stymuluje wydzielanie insuliny, hamuje glukagon oraz spowalnia opróżnianie żołądka.
• Poprawa wrażliwości na GLP-1: Berberyna może poprawiać wrażliwość tkanek na GLP-1, wspomagając kontrolę glikemii.
• Hamowanie DPP-4: Berberyna może hamować enzym DPP-4, który rozkłada GLP-1, wydłużając jego czas działania.

2. Wpływ na GIP:

• Regulacja wydzielania GIP: Berberyna może wpływać na poziom GIP, regulując gospodarkę glukozową i lipidową.
• Poprawa wrażliwości na insulinę: Berberyna poprawia insulinowrażliwość, wspomagając działanie GIP.

3. Działanie metaboliczne:

• Aktywacja AMPK: Berberyna aktywuje enzym AMPK, co sprzyja lepszemu wykorzystaniu glukozy, zmniejszeniu jej produkcji w wątrobie i poprawie metabolizmu lipidów.
• Zmniejszenie wchłaniania glukozy: Może hamować wchłanianie glukozy w jelitach, obniżając glikemię poposiłkową.

4. Działanie przeciwzapalne i przeciwutleniające:

Berberyna działa przeciwzapalnie i antyoksydacyjnie, co wspiera zdrowie komórek beta trzustki i ogólny metabolizm.

Dawkowanie:

Typowa dawka to 500 mg 2–3 razy dziennie (łącznie 1000–1500 mg/dzień). Najlepiej przyjmować przed posiłkami (ok. 30 minut), by zmaksymalizować wpływ na glikemię poposiłkową.

Czas trwania:

Efekty mogą być widoczne po kilku tygodniach, ale najlepsze rezultaty daje stosowanie przez 3–6 miesięcy.

Bezpieczeństwo:

Berberyna jest generalnie bezpieczna, ale może wywoływać łagodne dolegliwości żołądkowo-jelitowe. Osoby przyjmujące leki przeciwcukrzycowe powinny skonsultować suplementację z lekarzem.

Podsumowanie:

Berberyna HCl działa na GLP-1 i GIP poprzez zwiększanie ich wydzielania, poprawę wrażliwości oraz hamowanie enzymów degradujących. Wspiera metabolizm glukozy i lipidów dzięki aktywacji AMPK, co czyni ją skutecznym środkiem w poprawie gospodarki węglowodanowej.

Z jakimi ekstraktami berberyna działa najskuteczniej?

1. Morwa biała (Morus alba): Hamuje rozkład węglowodanów w jelitach, wspomaga kontrolę glikemii.
2. Kozieradka (Trigonella foenum-graecum): Spowalnia wchłanianie glukozy, działa synergistycznie z berberyną.
3. Gurmar (Gymnema sylvestre): Wpływa na metabolizm węglowodanów, wspomaga produkcję insuliny i regenerację komórek beta.
4. Kurkumina: Działa przeciwzapalnie i poprawia wrażliwość na insulinę.
5. Gorzki melon: Zawiera związki wpływające na kontrolę glikemii, m.in. charantynę i polipeptyd P.
6. Cynamon (Cinnamomum verum): Poprawia wrażliwość na insulinę, wspomaga działanie przeciwcukrzycowe berberyny.
7. Mieszanka inuliny i FOS: Obniżają poziom cukru, wspierają GLP-1 i mikrobiom jelitowy.

2. Mechanizmy działania morwy białej na GLP-1 i GIP

Ekstrakt z liści morwy białej (Morus Alba L.) w stosunku 10:1 jest skoncentrowanym źródłem aktywnych związków, które mogą wpływać na metabolizm glukozy i lipidów, a także na hormony związane z kontrolą glikemii, takie jak GLP-1 (glukagonopodobny peptyd-1) i GIP (glukozozależny peptyd insulinotropowy). Liście morwy zawierają m.in. flawonoidy, alkaloidy (takie jak 1-deoksynojirimycyna – DNJ) oraz inne związki bioaktywne, które mogą modulować te hormony i wpływać na metabolizm węglowodanów.

Zalecana dzienna dawka: 500–1000 mg ekstraktu dziennie, podzielone na 1–2 dawki.

1. Wpływ na GLP-1:

• Hamowanie enzymów trawiennych: DNJ zawarta w morwie hamuje alfa-glukozydazę, co spowalnia rozkład i wchłanianie glukozy. Powolniejsze wchłanianie może prowadzić do większego wydzielania GLP-1 przez komórki L jelita.
• Poprawa wrażliwości na insulinę: Lepsza insulinowrażliwość może wzmocnić działanie GLP-1, który stymuluje wydzielanie insuliny po posiłku.
• Ochrona komórek beta trzustki: Związki z liści morwy mogą chronić komórki beta, co poprawia odpowiedź na GLP-1.

2. Wpływ na GIP:

• Regulacja wydzielania GIP: Spowolnione wchłanianie glukozy z jelit może prowadzić do bardziej zrównoważonego i kontrolowanego wydzielania GIP przez komórki K.
• Wpływ na metabolizm lipidów: Morwa może wpływać na poziom lipidów (LDL, trójglicerydy), co pośrednio modyfikuje działanie GIP w kontekście gospodarki tłuszczowej.

3. Działanie metaboliczne:

• Hamowanie wchłaniania glukozy: Główne działanie ekstraktu polega na spowolnieniu absorpcji glukozy, co wpływa na niższy poposiłkowy wzrost glikemii i aktywność GLP-1 oraz GIP.
• Poprawa kontroli glikemii: Lepsza kontrola poziomu cukru we krwi czyni morwę wartościową w terapii zaburzeń gospodarki glukozowej, np. cukrzycy typu 2.

4. Działanie przeciwutleniające i przeciwzapalne:

Ekstrakt z liści morwy białej zawiera związki o działaniu przeciwutleniającym i przeciwzapalnym, co może przyczyniać się do poprawy ogólnego stanu zdrowia metabolicznego. Przewlekły stan zapalny i stres oksydacyjny są związane z insulinoopornością i zaburzeniami wydzielania hormonów, takich jak GLP-1 i GIP.

Podsumowanie:

Ekstrakt z liści morwy białej (Morus Alba L.) działa na receptory GLP-1 i GIP głównie poprzez hamowanie wchłaniania glukozy w jelitach, co prowadzi do bardziej zrównoważonego wydzielania tych hormonów. Dodatkowo, ekstrakt może poprawiać wrażliwość na insulinę i chronić komórki beta trzustki, co wzmacnia działanie GLP-1. W kontekście GIP, ekstrakt z morwy może modulować wydzielanie tego hormonu poprzez wpływ na metabolizm węglowodanów i lipidów.

Ekstrakt z morwy jest często stosowany jako suplement wspomagający kontrolę glikemii, szczególnie u osób z cukrzycą typu 2 lub ze stanem przedcukrzycowym. Jednak przed zastosowaniem warto skonsultować się z lekarzem, zwłaszcza w przypadku osób przyjmujących leki na cukrzycę, aby uniknąć potencjalnych interakcji.

3. Mechanizmy działania Gymnema sylvestre na GLP-1 i GIP

Ekstrakt z liści Gurmaru (Gymnema sylvestre) (10:1) jest tradycyjnie stosowany w medycynie ajurwedyjskiej ze względu na swoje właściwości regulujące poziom glukozy we krwi. Zawiera szereg aktywnych związków, w tym kwas gymnemowy, które wpływają na metabolizm węglowodanów oraz na hormony glikemiczne, takie jak GLP-1 i GIP.

Zalecana dzienna dawka: 400–600 mg ekstraktu dziennie, podzielone na 1–2 dawki.

1. Wpływ na GLP-1:

• Zwiększenie wydzielania GLP-1: Stymuluje komórki L jelita do wydzielania GLP-1, co poprawia kontrolę glikemii i spowalnia opróżnianie żołądka.
• Poprawa wrażliwości na insulinę: Lepsza odpowiedź komórek na insulinę wzmacnia działanie GLP-1 i zmniejsza insulinooporność.
• Ochrona komórek beta trzustki: Gymnema może chronić komórki beta przed uszkodzeniem, wspierając ich funkcję insulinową.

2. Wpływ na GIP:

• Regulacja wydzielania GIP: Dzięki modulacji wchłaniania glukozy, Gymnema wspiera bardziej kontrolowane wydzielanie GIP.
• Wpływ na metabolizm lipidów: Obniżenie LDL i trójglicerydów może pośrednio korzystnie wpływać na funkcje GIP.

3. Działanie metaboliczne:

• Hamowanie wchłaniania glukozy: Kwas gymnemowy może blokować receptory dla słodkiego smaku i ograniczać transport glukozy w jelitach.
• Poprawa kontroli glikemii: Działanie na poziomie jelit i komórek wspiera wyrównanie glikemii u osób z zaburzeniami gospodarki cukrowej.

4. Działanie przeciwutleniające i przeciwzapalne:

Gymnema sylvestre zawiera związki o działaniu antyoksydacyjnym i przeciwzapalnym, co może wpływać na poprawę funkcji hormonalnych i zmniejszenie insulinooporności.

5. Wpływ na apetyt i kontrolę wagi:

Znana jest również ze zdolności zmniejszania apetytu, zwłaszcza na słodycze. Mniejsze spożycie cukrów może stabilizować poziom glukozy i wpływać korzystnie na GLP-1 i GIP.

Podsumowanie:

Ekstrakt z liści Gymnema sylvestre działa na GLP-1 i GIP głównie poprzez ograniczanie wchłaniania glukozy, poprawę insulinowrażliwości, ochronę komórek beta trzustki i wpływ na gospodarkę lipidową. Jest popularnym suplementem wspierającym kontrolę glikemii, szczególnie w cukrzycy typu 2 i stanie przedcukrzycowym. Przed jego zastosowaniem należy skonsultować się z lekarzem w celu uniknięcia interakcji z lekami przeciwcukrzycowymi.

4. Mechanizmy działania gorzkiego melona na GLP-1 i GIP

Ekstrakt z Momordica charantia (gorzki melon) w stosunku 10:1, pozyskiwany z owoców, jest znany ze swoich właściwości regulujących poziom glukozy we krwi i wspomagających metabolizm. Gorzki melon zawiera szereg aktywnych związków, w tym charantynę, polipeptyd P (insulinopodobny peptyd), wicinę oraz flawonoidy, które mogą wpływać na hormony związane z kontrolą glikemii, takie jak GLP-1 (glukagonopodobny peptyd-1) i GIP (glukozozależny peptyd insulinotropowy).
Zalecana dzienna dawka: 500–1000 mg ekstraktu dziennie, podzielone na 1–2 dawki.

1. Wpływ na GLP-1:

• Zwiększenie wydzielania GLP-1: Ekstrakt z gorzkiego melona może stymulować wydzielanie GLP-1 z komórek L jelita. GLP-1 zwiększa wydzielanie insuliny, hamuje glukagon i spowalnia opróżnianie żołądka, co poprawia kontrolę glikemii.
• Poprawa wrażliwości na insulinę: Gorzki melon może zwiększać wrażliwość komórek na insulinę, co wspomaga działanie GLP-1 i zmniejsza insulinooporność.
• Ochrona komórek beta trzustki: Ekstrakt może chronić komórki beta przed uszkodzeniem, co wspiera prawidłowe wydzielanie insuliny.

2. Wpływ na GIP:

• Regulacja wydzielania GIP: Poprzez wpływ na wchłanianie glukozy w jelitach, gorzki melon może stabilizować wydzielanie GIP i poprawiać kontrolę glikemii.
• Wpływ na metabolizm lipidów: Gorzki melon może obniżać poziom LDL i trójglicerydów, co może wspierać działanie GIP w regulacji metabolizmu tłuszczów.

3. Działanie metaboliczne:

• Insulinopodobne działanie: Polipeptyd P może działać jak insulina – zwiększa wychwyt glukozy przez komórki, co obniża glikemię i wpływa na wydzielanie GLP-1 i GIP.
• Hamowanie wchłaniania glukozy: Zmniejszenie wchłaniania glukozy w jelitach prowadzi do stabilniejszego poziomu glukozy po posiłkach, co reguluje wydzielanie hormonów inkretynowych.
• Poprawa kontroli glikemii: Dzięki złożonemu działaniu na gospodarkę węglowodanową, gorzki melon może być pomocny u osób z cukrzycą typu 2.

4. Działanie przeciwutleniające i przeciwzapalne:

Związki obecne w ekstrakcie wykazują działanie antyoksydacyjne i przeciwzapalne. Zmniejszenie stresu oksydacyjnego i stanu zapalnego może poprawiać wrażliwość na insulinę i regulować wydzielanie GLP-1 i GIP.

5. Wpływ na apetyt i kontrolę wagi:

Ekstrakt z gorzkiego melona może redukować apetyt – szczególnie na słodycze – co sprzyja stabilizacji poziomu glukozy i wpływa na równowagę hormonalną.

Podsumowanie:

Ekstrakt z Momordica charantia (gorzki melon) wpływa na receptory GLP-1 i GIP głównie poprzez hamowanie wchłaniania glukozy, działanie insulinopodobne oraz poprawę wrażliwości na insulinę. Może także chronić komórki beta trzustki oraz wspierać metabolizm lipidów. Gorzki melon jest popularnym suplementem wspomagającym kontrolę glikemii u osób z cukrzycą typu 2 lub stanem przedcukrzycowym. Zaleca się konsultację z lekarzem przed jego zastosowaniem, szczególnie u osób przyjmujących leki przeciwcukrzycowe.

5. Mechanizmy działania kozieradki na GLP-1 i GIP

Ekstrakt z nasion Trigonella foenum-graecum (kozieradka) w stosunku 10:1 jest bogaty w związki bioaktywne, takie jak saponiny steroidowe (w tym diosgenina), flawonoidy, alkaloidy (np. trigonelina) oraz błonnik rozpuszczalny (głównie galaktomannan). Te składniki mogą wpływać na metabolizm glukozy i lipidów, a także na hormony związane z kontrolą glikemii, takie jak GLP-1 i GIP.
Zalecana dzienna dawka: 500–1000 mg ekstraktu dziennie, podzielone na 1–2 dawki.

1. Wpływ na GLP-1:

• Zwiększenie wydzielania GLP-1: Kozieradka może stymulować wydzielanie GLP-1 z komórek L jelita. GLP-1 zwiększa wydzielanie insuliny, hamuje glukagon i spowalnia opróżnianie żołądka, co poprawia kontrolę glikemii.
• Poprawa wrażliwości na insulinę: Ekstrakt z kozieradki może zwiększać wrażliwość komórek na insulinę, co wspiera działanie GLP-1 i zmniejsza insulinooporność.
• Ochrona komórek beta trzustki: Kozieradka może chronić komórki beta trzustki przed uszkodzeniem, co jest kluczowe dla prawidłowego działania GLP-1.

2. Wpływ na GIP:

• Regulacja wydzielania GIP: Kozieradka może wpływać na wydzielanie GIP poprzez spowolnienie wchłaniania glukozy w jelitach, co sprzyja bardziej zrównoważonemu wyrzutowi hormonu.
• Wpływ na metabolizm lipidów: Kozieradka może obniżać poziom cholesterolu LDL i trójglicerydów, co pośrednio wspiera działanie GIP w kontekście regulacji tłuszczów.

3. Działanie metaboliczne:

• Hamowanie wchłaniania glukozy: Galaktomannan obecny w kozieradce spowalnia wchłanianie glukozy, co stabilizuje poziom glukozy i wpływa na wydzielanie GLP-1 i GIP.
• Poprawa kontroli glikemii: Ekstrakt z kozieradki może wspierać kontrolę poziomu glukozy we krwi, szczególnie u osób z cukrzycą typu 2.

4. Działanie przeciwutleniające i przeciwzapalne:

Kozieradka zawiera związki o właściwościach antyoksydacyjnych i przeciwzapalnych, co wspomaga zdrowie metaboliczne i wpływa korzystnie na wydzielanie GLP-1 i GIP.

5. Wpływ na apetyt i kontrolę wagi:

Kozieradka może redukować apetyt, szczególnie na słodycze, co pośrednio stabilizuje poziom glukozy i wpływa na hormony regulujące metabolizm.

Podsumowanie:

Ekstrakt z nasion Trigonella foenum-graecum (kozieradka) działa na receptory GLP-1 i GIP głównie poprzez hamowanie wchłaniania glukozy, poprawę wrażliwości na insulinę i ochronę komórek beta. Dodatkowo może wpływać na metabolizm lipidów i wykazywać działanie przeciwzapalne. Kozieradka jest popularnym suplementem wspierającym kontrolę glikemii u osób z cukrzycą typu 2 lub stanem przedcukrzycowym. Przed jej zastosowaniem warto skonsultować się z lekarzem, zwłaszcza w przypadku przyjmowania leków przeciwcukrzycowych.

6. Mechanizmy działania prebiotyków Inuliny i FOS na GLP-1 i GIP

W celu efektywnej stymulacji GLP-1 i GIP najlepiej wybrać błonniki rozpuszczalne i prebiotyczne. Jedną z najskuteczniejszych kombinacji jest mieszanka inuliny i fruktooligosacharydów (FOS), które poprzez fermentację w jelitach i produkcję krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych (SCFA) skutecznie wspierają produkcję tych hormonów. Dodanie inuliny i FOS do preparatów obniżających cukier może mieć korzystny wpływ na kontrolę glikemii oraz stymulację GLP-1.

1. Synergia prebiotyczna:

• Fermentacja i SCFA: Inulina i FOS są fermentowane przez bakterie jelitowe, co prowadzi do produkcji SCFA (maślan, propionian, octan) stymulujących komórki L do wydzielania GLP-1.
• Wsparcie mikroflory: Różne szczepy bakterii korzystają z tych błonników, co zwiększa różnorodność mikroflory i efektywność fermentacji.

2. Kontrola glikemii:

• Oba błonniki mogą spowalniać wchłanianie glukozy w jelitach, stabilizując poziom cukru we krwi.
• GLP-1 zwiększa wydzielanie insuliny i hamuje glukagon, co wspiera glikemię.

3. Poprawa wrażliwości na insulinę:

Badania wskazują, że inulina i FOS mogą poprawiać wrażliwość na insulinę, wspierając metabolizm glukozy przez zwiększenie wydzielania GLP-1.

4. Uczucie sytości:

Oba błonniki zwiększają uczucie sytości, co pomaga kontrolować apetyt i zmniejszyć spożycie kalorii – szczególnie istotne przy insulinooporności lub cukrzycy.

5. Różne źródła fermentacji:

FOS są fermentowane wcześniej (w jelicie cienkim), a inulina – dalej (jelito grube), co zapewnia równomierny efekt prebiotyczny w całym przewodzie pokarmowym.

6. Bezpieczeństwo i tolerancja:

Zarówno inulina, jak i FOS są ogólnie dobrze tolerowane, choć mogą powodować wzdęcia u osób wrażliwych. Odpowiedni stosunek może zminimalizować te efekty, ponieważ różne błonniki są fermentowane w różnych odcinkach jelita.

Podsumowanie:

Połączenie inuliny i FOS może działać synergistycznie, wspierając GLP-1, kontrolę glikemii i zdrowie mikroflory. Zalecane proporcje to 1:1 lub 2:1 (inulina:FOS), w zależności od celu terapeutycznego.

Zalecenia dawkowania (na przykładzie preparatu Islaverde):

• Stosunek inuliny do FOS: 2:1
• Zalecana dawka dzienna: 15 g
• Początkowa dawka: 6–7 g, zwiększana stopniowo
• Maksymalna dzienna dawka błonnika: 20–30 g
• Podział dawki: Na 2 porcje dziennie (np. rano i wieczorem)
• Nawodnienie: Co najmniej 2 litry wody dziennie, aby uniknąć zaparć

Informacja o suplemencie:

Multistamina marki Islaverde to zaawansowany suplement wspomagający GLP-1 i GIP z mieszanką ekstraktów oraz z inuliną i FOS. Może wspierać regulację poziomu glukozy, apetytu i zdrowie metaboliczne. Zawsze skonsultuj się z lekarzem przed rozpoczęciem suplementacji.

7. Mechanizmy działania cynamonu na GLP-1 i GIP

Cynamon, szczególnie Ceylon cynamon (Cinnamomum verum), znany jest z właściwości regulujących poziom glukozy we krwi i poprawiających wrażliwość na insulinę. Główne składniki aktywne to polifenole (katechiny i procyjanidyny), kumaryny i aldehyd cynamonowy. Związki te wpływają na hormony glikemiczne, takie jak GLP-1 i GIP.

Zalecana dawka: 500–2000 mg dziennie, zwykle w jednej dawce.

1. Wpływ na GLP-1:

• Zwiększenie wydzielania: Cynamon może stymulować komórki L do wydzielania GLP-1, co poprawia kontrolę glikemii, spowalnia opróżnianie żołądka i zwiększa insulinę.
• Poprawa wrażliwości na insulinę: Wzmacnia działanie GLP-1 przez lepsze wykorzystanie glukozy i zmniejszenie insulinooporności.
• Ochrona komórek beta: Może chronić komórki trzustki przed uszkodzeniami, co wspiera prawidłowe wydzielanie insuliny.

2. Wpływ na GIP:

• Regulacja wydzielania: Poprzez modulację wchłaniania glukozy, cynamon może wspierać równowagę w wydzielaniu GIP po posiłku.
• Metabolizm lipidów: Może obniżać poziom LDL i trójglicerydów, pośrednio wpływając na funkcję GIP w regulacji lipidów.

3. Działanie metaboliczne:

• Hamowanie wchłaniania glukozy: Ogranicza skoki glukozy po posiłku, wspierając kontrolę nad GLP-1 i GIP.
• Lepsza kontrola glikemii: Działając na poziomie jelit i receptorów insulinowych, wspiera osoby z cukrzycą typu 2.

4. Działanie przeciwutleniające i przeciwzapalne:

Cynamon zawiera silne antyoksydanty i substancje przeciwzapalne, które mogą redukować stres oksydacyjny i przewlekły stan zapalny – dwa czynniki zaburzające funkcje GLP-1 i GIP.

5. Wpływ na apetyt i wagę:

Cynamon może zmniejszać apetyt, szczególnie na słodycze, co stabilizuje poziom glukozy i hormonów jelitowych. Pomaga to w kontroli masy ciała i redukcji spożycia cukrów prostych.

Podsumowanie:

Cynamon wpływa na receptory GLP-1 i GIP poprzez:

• Hamowanie wchłaniania glukozy w jelitach,
• Poprawę wrażliwości na insulinę,
• Ochronę komórek beta trzustki,
• Regulację lipidów,
• Działanie przeciwzapalne i antyoksydacyjne.

Może być skutecznym wsparciem w kontroli glikemii, szczególnie u osób z cukrzycą typu 2 lub stanem przedcukrzycowym. Przed rozpoczęciem suplementacji warto skonsultować się z lekarzem, szczególnie przy stosowaniu leków przeciwcukrzycowych.